Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Πανσέληνος του Σαββάτου

Πολλά σκεφτόμουν να γράψω για να περάσει αυτή η γλυκιά ανοιξιάτικη πανσέληνος.
Αλλά αισθάνομαι μικρός. Κι έτσι θα παραθέσω ένα απόσπασμα, μέρους του προλόγου, από την "Ασκητική" του μεγάλου δασκάλου Ν. Καζαντζάκη.

"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία."

Κάθε στιγμή πεθαίνουμε, κάθε στιγμή γεννιούμαστε, κάθε στιγμή ζούμε...

Πάω κι εγώ να συνεχίσω την ανάγνωση του "Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" του δασκάλου. Είναι ο μεγαλύτερος ύμνος στη ζωή και τη γυναίκα που διάβασα ποτέ.

Carpe Diem!

Δεν υπάρχουν σχόλια: