Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Βροχή

Ηδονικές, όλο θλίψη οι ώρες ετούτες της ψιλής βροχής, σα να βρέχεται η ψυχή σου η πεταλούδα και βουλιάζει στο χώμα. Έρχουνται στο νου σου όλες οι πικρές θύμησες, οι στερνιασμένες στην καρδιά σου - χωρισμοί από φίλους, χαμόγελα γυναικών που έσβησαν, ελπίδες που μάδησαν σαν πεταλούδες κι αυτές, και τους απόμεινε μονάχα το σκουλήκι. και το σκουλήκι αυτό σούρνεται τώρα στα φύλλα της καρδιάς σου και τα τρώει.

"Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά"
Νίκος Καζαντζάκης

2 σχόλια:

kostas είπε...

Τι σου κάνει μια βροχή... Πόσο άμεσα αλλάζει την ψυχολογία σου, από την αβίαστη χαρά του ήλιου στην χαρούμενη θλίψη των σταγόνων.

Υ.Γ. Καιρό είχες να ποστάρεις κάτι

JSteiak είπε...

Πραγματικά, ο καιρός είναι καταλυτικός παράγοντας στη δική τουλάχιστον διάθεση.

Ήταν η έμπνευση της στιγμής. Η ανάγκη για έκφραση.