Ο δίσκος έπεσε τυχαία στο (σκληρό) δίσκο μου. Από τότε τον έχω ακούσει άπειρες φορές. Και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι που την προηγούμενη φορά δεν είχα παρατηρήσει.
Σε προ(σ)καλώ να τον ακούσεις, από την αρχή μέχρι το τέλος, άπαξ και μονοκοπανιά! Είναι ένας μοναδικός ύμνος στην ειρήνη και τη ζωή, απεκδύει τον πόλεμο από το όποιο σοβαροφανές ένδυμά του και αφήνει τη χαρά να ξεχειλίσει και να κατακλύσει τους ανθρώπους που είναι δεκτικοί σ' αυτή.
"Ο Δικαιόπολις...ετοιμάζεται για τη γιορτή...
Εκεί όπου οι άνθρωποι δεν καθορίζονται απ' τα συμφέροντα, δηλαδή απ' την ανάγκη...
και καταφτάνουν γενναιόδωροι...
...
Έξω απ' αυτή τη διαδικασία προς τον εορτασμό, όλα γίνονται για λόγους ανύπαρκτους...
Καλά λέει ο Δικαιόπολις, για τρεις πουτάνες..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου