Erika

Η μετάφραση των στίχων στα Αγγλικά είναι:

On the heath a little flower blooms and it's called: Erika. Hot from a hundred thousand little bees that swarm over Erica because her heart is full of sweetness, her flowery dress gives off a delicate scent. On the heath a little flower blooms and it's called: Erika.

Back home lives a little farm maid and she's called: Erika. This girl is my faithful little darling and my good fortune, Erika. When the flower on the heath blooms red-lilac, I sing her this song in greeting. On the heath a little flower blooms and it's called: Erika.

Another little flower blooms in my small room and it's called: Erika. Already in the first rays of the morning, as well as at dusk, it looks at me, Erika. And then it seems to me it speaks aloud: "Are you also thinking of your little bride?" Back home a farm maid weeps for you and she's called Erika.

Erika

Το εμβατήριο που κατέσφαξε τόσους ανθρώπους, μιλά για ένα λουλούδι, που φυτρώνει στους αγρούς...
Οι άνθρωποι αυτοί βάδιζαν προς το θάνατο, το δικό τους ή των θυμάτων τους, τραγουδώντας για μια κοπέλα που τη λέγαν Έρικα...


Ρε κάτι πλάκες τις κάνει η ιστορία...

Το βαλς των χαμένων ονείρων

Για όλα εκείνα τα όνειρα...
που γλίστρησαν από τα χέρια μας...
σαν την άμμο...
που την πήρε ο νοτιάς...
μια νύχτα του καλοκαιριού...

Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια

Καθώς μας λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος στο οπισθόφυλλο του δίσκου, ο Αριστοφάνης γύρισε από τα θυμαράκια γιατί ο αθεοφόβος (ο Νιόνιος) τον ανάστησε κάπου το 1977 μεταφράζοντας κάποια κομμάτια από τους "Αχαρνής" και γράφοντας μουσική.

Ο δίσκος έπεσε τυχαία στο (σκληρό) δίσκο μου. Από τότε τον έχω ακούσει άπειρες φορές. Και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι που την προηγούμενη φορά δεν είχα παρατηρήσει.

Σε προ(σ)καλώ να τον ακούσεις, από την αρχή μέχρι το τέλος, άπαξ και μονοκοπανιά! Είναι ένας μοναδικός ύμνος στην ειρήνη και τη ζωή, απεκδύει τον πόλεμο από το όποιο σοβαροφανές ένδυμά του και αφήνει τη χαρά να ξεχειλίσει και να κατακλύσει τους ανθρώπους που είναι δεκτικοί σ' αυτή.

"Ο Δικαιόπολις...ετοιμάζεται για τη γιορτή...

Εκεί όπου οι άνθρωποι δεν καθορίζονται απ' τα συμφέροντα, δηλαδή απ' την ανάγκη...

και καταφτάνουν γενναιόδωροι...

...

Έξω απ' αυτή τη διαδικασία προς τον εορτασμό, όλα γίνονται για λόγους ανύπαρκτους...

Καλά λέει ο Δικαιόπολις, για τρεις πουτάνες..."

House & home

Σάββατο βράδυ και βλέπω έξω από το παράθυρό μου αυτή την εικόνα...



και μου 'ρχεται στο μυαλό αυτή η εικόνα...



Αυτό το κάδρο, ανάμεσα στους δυο τοίχους, είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει.

"Το σεργιάνι μας στον κόσμο
ήταν δέκα μέτρα γης
όσο πιάνει ένα σπίτι
και ο τοίχος μιας αυλής"

Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

Κ.Π. Καβάφης