Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Μέτρα

Αντιγράφω τις πρώτες, πασίγνωστες, φράσεις από την εισαγωγή της Ασκητικής του Νίκου Καζαντζάκη:

"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή. Ταυτόχρονα με το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία."

Μέσα στο συνονθύλευμα των σκέψεων των τελευταίων ημερών, αναρωτιέμαι αν οι μετρικές που έχουμε επινοήσει για να μετράμε τη ζωή μας, ευτυχία, επιτυχία, υστεροφημία, μπορούν να αντιπροσωπεύσουν κάποια αλήθεια, δεδομένου του εφήμερου της ζωής. Ίσως, εντέλει, όλα αυτά να είναι ένα κοινωνικό placebo, η διαδικασία της φυσικής επιλογής για την εξέλιξη των ανθρωπίνων κοινωνιών.

3 σχόλια:

Angelos είπε...

"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή"

Είναι άλλωστε το μόνο διάστημα για το οποίο μπορούμε να γνωρίζουμε...

JSteiak είπε...

Θα διαφωνήσω, Άγγελε, με την παρατήρησή σου, με το σκεπτικό ότι μπορούμε να γνωρίζουμε, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, και τη ζωή ανθρώπων που έζησαν πριν από εμάς. Δε μπορούμε να τη βιώσουμε αλλά τουλάχιστον μπορούμε να γνωρίζουμε.

Angelos είπε...

Το είπα με την έννοια ότι δεν γνωρίζουμε τι υπάρχει πριν και μετά τη Ζωή.

Προφανώς και γνωρίζουμε για τις ζωές των άλλων υπό το πρίσμα των δικών μας βιωμάτων. Ωστόσο και οι ζωές των άλλων είναι τα δικά τους φωτεινά διαστήματα.